o objawach

См. также в других словарях:

• Струве Генрих Егорович — Струве (Генрих Егорович, родился в 1840 г.) современный философ. В 1862 г. Струве защитил в Иене диссертацию на степень доктора философии Zur Entstehung d. Seeke . В 1863 г. Струве был назначен адъюнкт профессором по кафедре философии в бывшей… …   Биографический словарь

• Струве, Генрих Егорович — (род. в 1840 г.) современный философ. В 1862 г. С. защитил в Йене диссертацию на степень доктора философии "Zur Entstehung d. Seele". В 1863 г. С. был назначен адъюнкт профессором по кафедре философии в бывшей главной школе в Варшаве и… …   Большая биографическая энциклопедия

• Струве Генрих Егорович — (род. в 1840 г.) современный философ. В 1862 г. С. защитил в Иене диссертацию на степень доктора философии Zur Entstehung d. Seele . В 1863 г. С. был назначен адъюнкт профессором по кафедре философии в бывшей главной школе в Варшаве и занимает до …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• Струве, Генрих Егорович — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Струве. Генрих Егорович Струве Дата рождения: 27 июня 1840(1840 06 27) Место рождения: Гонсиорово близ Калиша Калишская губерния,Царство Польское, Российская империя …   Википедия

• fitopatologia — ż I, DCMs. fitopatologiagii, blm «nauka o chorobach roślin, objawach, przyczynach i warunkach ich powstawania oraz metodach i sposobach zapobiegania i zwalczania» Fitopatologia leśna …   Słownik języka polskiego

• napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś …   Słownik języka polskiego

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

• patologia — ż I, DCMs. patologiagii, blm 1. «nauka o chorobach (człowieka, zwierząt i roślin), ich przyczynach, formach, objawach i skutkach» Patologia ogólna. Zdać egzamin z patologii. 2. «stan chorobowy» ∆ Patologia mowy «zaburzenia chorobowe mowy» ∆… …   Słownik języka polskiego

• schizofrenia — ż I, DCMs. schizofrenianii, blm med. «choroba psychiczna o nieznanym pochodzeniu i różnorodnych objawach, z których najważniejszymi są: otępienie uczuciowe, osłabienie zainteresowań i aktywności, zamknięcie się w sobie, zaburzenia procesów… …   Słownik języka polskiego

• kiła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kile, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} najcięższa choroba weneryczna atakująca wszystkie narządy, o przewlekłym przebiegu (z nawrotami) i bardzo zróżnicowanych objawach, wywoływana przez krętek blady; syfilis {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• patologia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. patologiagii {{/stl 8}}{{stl 7}} formy życia społecznego odbiegające od stanu normalnego, nieakceptowane przez ogół, pozostające w sprzeczności z wartościami światopoglądowymi uznawanymi przez daną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień